FUARINIZI NASIL ALIRDINIZ ?

Fuarlara gidip,dönüşte orada Alanya adına yapılan tanıtım faaliyetlerini yazınca, bu fuarlara emeği geçen bazı dostlarımı kırdığımı gözlemledim. Oysa, eleştirmek hayli keyifli bir iş,herkese öneririm. Şöylece bir bakıp; “Iıh Olmamış...” demek, bana objektif bir görüş bildirimi gibi gelse de bu eleştiri, o işi organize edenleri mutsuz edebiliyor. “Sen de oradaydın, düzeltiverseydin!..” gibi kontra eleştiriler alabiliyorum.

Bu nedenle bu kez kolları sıvayarak, bence neler yapılması gerektiğini yazacağım. Önce herkes şapkasını önüne koysun ve başlayalım.

Türkiye hemen her fuarda, Yunanistan ve Kıbrıs’tan daha kötü tanıtılıyor. Bunu, giden herkes biliyor ve bu konu fısıldaşarak dertleşiliyor. Alanya’nın durumu da aynı. Bazen Ayvalık, Çeşme’den daha iyi duruyor ama, genelde renksiz ve dezorganize. Bu konuyla ilgilenenler yazacaklarımın bir çoğunu biliyorlardır. Ben, özellikle deneyimsizleri ve işini daha iyi yapmak isteyenleri aydınlatmak istiyorum. Olabildiğince kısa anlatmaya çalışacağım.

Uluslararası bir fuar; dev bir buluşma, ticaret fırsatıdır. O ülkeye gitmek bile, bizim gibi, her yere vize gereken üçüncü sınıf ülke vatandaşları için zor bir iştir.

100 dönümlük alana yayılan,binlerce kuruluşun katıldığı,300 bin kişinin ziyaret ettiği bir fuarda insanın standdan tuvaleti, tuvaletten de standı bulması bile başlı başına bir iştir. Birçok yabancı kuruluş, fuar organizatörleri; fuara ziyaretçi ( visitor ) olarak ya da stand kiralayarak ( exibitor ) katılan kişilere ayrı ayrı kitapçıklar hazırlayarak bilgi veriyor.
Ben, son 5 yıl içerisinde, çalıştığım kuruluşları temsilen on ayrı ülkede otuza yakın fuara katıldım. İyi hazırlandığımız fuarlardan hep verimli sonuçlarla döndük. Fuara katılım, tanıtımın can damarlarındandır ve hazırlığı iki ayrı ülkede;

1- Türkiye’de, 2- Fuarın düzenlendiği ülkede yapılmalıdır.
Eğer tanıtılacak olan, Alanya gibi 100 bin yataklı koskoca bir bölge ise, buna o yörede yaşayan, turistlerden geçinen tüm kuruluşların katılması gerekir. Belediye, ALTİD ve ALTSO’nun bir çatı altında toplanması bence iyi ama, yine de yetersiz. TÜRSAB’dan çevreci kuruluşlara; kuyumculardan, sanayi esnafına; restoranlardan, diskotek işletmecilerine kadar herkes bir şehir konseyinde bir araya gelmedikçe, organizasyonun bir bacağı hep kısa kalmaya mahkum olacaktır. Yöneticiler de, “Ben yaptım bu kadar oldu. Beğenmiyorsanız siz yapın!...” mantığında olmamalı.

Alanya, kendisini ziyarete gelen her ülkenin fuarına, stand kiralayarak katılmalıdır. Bu fuarlara katılacak kişiler ve fuarın yapılacağı ülkede ön hazırlığı yapacak elemanlar, önceden belirlenmelidir.

Şehir konseyi, tanıtım işini tamamıyla profesyonellere bırakmalıdır. Tanıtım, arada bir toplanarak yapılan bir iş olmamalıdır. İyi bir sekreterya, arşiv, yabancı dil bilen elemanlarla kadrolaşan ve yılın on iki ayında sadece bu işle meşgul olan bir ekip oluşturulmalıdır.
Ayrıca bu ekip, Alanya’yı ziyarete gelen tur operatörlerinin temsilcilerini, basın mensuplarını da ağırlamalıdır. Tanıtım malzemeleri, bunların kalitesi; çevrilip, kimlere hangi adetlerle dağıtılacağı da, ayrı bir uzmanlık konusudur!...Körü körüne, “alayım broşürlerimi elime, çıkayım yollara memleketimi tanıtmaya...” devri kapanmak üzere olduğundan, İntenet’le iletişim şart hale gelmiştir. Çok iyi niyetli yapılmasına rağmen, turistin dilinden anlayan üç-beş acenteci ve otelcinin katalog çalışması için bir araya gelerek; “şuraya bir de balık pazarının resmini koyalım!...” geyikleriyle, ilkokul küme çalışmaları gibi, tanıtım malzemeleri üretilmemelidir.

Alman, İskandinav, Rus; hangi ülkeyi hedeflediysek, o ülkenin ajanslarından destek almalıyız. Yöremiz için önemli olan tur operatörlerinin yöneticileri, belediye başkanı düzeyinde karşılanmaya başlandı. Bu bence çok önemli bir gelişme. Şehremini ve ekibi fırsat yaratıp, her fuarda Alanya’nın partnerlerini ziyaret etmelidir. Alanya’nın rakipleri “dursak düşeriz”mantığıyla, her gelişmeyi takip ediyor.

Kıç üstü yerde oturan Alanya’da ise, zayıf bir kıpırtı var sadece. Alanya standı; sadece Alanyalı otelcilerle, yabancı acentecilerin buluşma yeri olmamalıdır. Alanya’ya turist getiren incoming acenteleri de sahip çıkmalıdır Alanya standına. Burada yeni yeni oluştuğunu sandığımız, ALTİD – TÜRSAB konsensüsünü iğnelemek istedim.

Bu Turistler Buralara Nasıl Gelir?
Bu işe başlamadan önce, duyduğum bazı turistik terimleri birbirine karıştırıyordum. Benim gibi karıştıranlara yardımcı olur umarım. İşte turizmin beş hayati sacayağı.
OTEL : Turistlerin deplasmandaki evleri. Bazı misafirler, kendilerini evin gerçek sahibi sanarak otelcileri kızdırırlar.

INCOMING ACENTESİ : Yabancı, ya da Türk tur operatörlerinin Türkiye Temsilcisi. Çalışacak bölgeleri, otelleri belirler. Turistlere otel dışında aktiviteler organize eder. Kısaca, turistlerin hava limanından otele gelişinden, dönüşüne kadar; iyi, sağlıklı, eğlenceli, güvenli bir biçimde tatil geçirmelerine katkıda bulunur.

UÇAK FİRMASI : Turistleri en kısa yoldan ülkemize taşır, sonra da onları evlerine geri uçurur.

SEYAHAT BÜROLARI : ( Almanya’da Reisebüro deniyor ) Tur operatörlerinin oluşturdukları programları, tatil tüketicilerine çeşitli tanıtım malzemeleriyle sunarlar. Tur operatörlerinin eli, ayağı görevini görürler. Genelde, yaptıkları satış üzerinden çeşitli yüzdelerle komisyon alırlar.

TUR OPERATÖRLERİ : Turizmin gerçek kahramanları. Temsilcileri, çalışacakları ülkeleri, şehirleri, bölgeleri ve otelleri anlaşmalarla belirledikten sonra, tatil paketini oluştururlar. Uçak ve sigorta anlaşmalarını yaparlar. Programlarını, milyonlarca mark tutarındaki tanıtım masraflarıyla, seyahat büroları aracılığıyla pazarlarlar. Bazı ülkelerde; Mahmutlar’da minibüste kazıklanan turistin zararından bile mesul tutulabilirler. İşleri iyi gittiğinden pastadan büyük payı kazanabilecekleri gibi, kötü sezonlarda en çok etkilenen yine tur operatörleridir.

VEE!... TURİST : Turizm filminin esas oğlanı. Rüzgar esse etkilenir. Her şey onun için düzenlenir. Beş sacayağını yaşatan temel ögedir. Asarsanız, kesersiniz, öğrencileri döversiniz gelmez. Denize dışkınızı dökersiniz, dökmeyene gider. Geldiğinde dükkana çekiştirirseniz almaz, ilgilenmezseniz küser. Ailenin en hassas çocuğudur.
Başımızdan eksik olmaması, ortak temennimizdir.

Tunç Müstecaplıoğlu
20.01.2000